Gouden kans

Het nieuwe jaar staat te trappelen om binnen te komen. Zijn we niet allemaal benieuwd wat 2020 gaat brengen? Daaraan vooraf hebben we de donkere maanden van het jaar. Het weer is wat vaker somber en de dagen zijn kort. Niet direct ingrediënten om vrolijk bij rond te huppelen. Juist in die tijd liggen je alleen voelen en eenzaamheid wat meer op de loer.
Gelukkig is daar aandacht voor. Zo hoorde ik bij toeval dat er in oktober in Meierijstad een prachtig project startte voor 65 plussers: Gouden Dans. Een veertigtal mannen en vrouwen hebben zich hiervoor aangemeld en de eerste stappen zijn al gezet in een echte balletzaal van Phoenix Cultuur op de Noordkade in Veghel. Het is een initiatief waarbij zowel culturele als maatschappelijke organisaties samenwerken. Hoog in het vaandel staan: bewegen, eenzaamheid op afstand houden en nieuwe vrienden maken.
Stel je voor, een vloer met bijzondere senioren tussen 65 en 91 jaar, waar ik dan tussen sta. De muziek swingt en er wordt druk geoefend om de pasjes van de ‘danzon’ in het hoofd en het lijf op te slaan. Op de pittige klanken van deze Cubaanse dans bewegen we ritmisch door de zaal, alleen, in tweetallen of met de hele groep. Dansen geeft plezier en verbindt mensen. En daar gaat het om. Natuurlijk was het ook voor mij even wennen tussen zoveel onbekende gezichten. Blijk ik ook nog de enige Rooise te zijn. Maar iedereen is zo hartelijk, dat het al snel vertrouwd voelt.
Voorop staat dat iedereen mee kan doen. Met of zonder danservaring, met een gezond lijf of wat slechter ter been. Bij het voorstelrondje blijkt hoeveel we gemeen hebben. Om de beurt noemen we onze favoriete muziek en onze hobby’s en liefhebberijen. We delen ook waarom we hier zijn. Met elkaar een praatje maken wordt ineens zoveel gemakkelijker als ik hoor dat er nog meer schrijfliefhebbers en schilders in de groep zitten. Zo worden de eerste contacten gelegd. Wie weet komen daar nog mooie vriendschappen uit voort.
De groep wordt geleid door een professionele choreograaf. We werken naar een eigen voorstelling toe met onze lievelingsmuziek en favoriete dansen. Geen standaarduitvoering dus. We repeteren tangopassen, leren een ballroomdans en we rock en rollen en twisten erop los. Ook de linedancers komen aan bod. En zie ons eens meditatief dwarrelen door de ruimte. Wat een feest is dit. De mondhoeken komen al snel in de opwaartse stand en het lijf wordt los en soepel. ‘Dit is het liedje waarop ik met mijn eerste vriendje danste,’ roept er iemand. ‘Weet je nog de eerste dansles?’ reageert een ander. Die muziek uit onze jeugdjaren laat ons heerlijk zwieren.
Als ik na de les weer terugrijd naar huis voel ik me lichter en opgetild door de energie van de groep. Ik kijk uit naar die woensdagmiddagen die me steeds weer blij maken. We dansen en oefenen nog even door tot begin februari. Dan sluiten we af met een spetterende show: ‘Kom dans met mij de danzon’, in theater De Blauwe Kei in Veghel. Daar zullen we vol trots het resultaat tonen van dit Gouden Dans project. We laten zien wat we samen met onze dansdocente hebben bereikt. Natuurlijk is het eindproduct belangrijk, maar veel waardevoller zijn de ontmoetingen tussen senioren die er een nieuwe hobby en nieuwe vrienden bij hebben gekregen.

Nelleke Thijssen
Reageren? schrijvers@impesant.nl